Eindelijk weer wat rust in de tent!

Zo! Ik heb aardige tijd niks van me laten horen, maar ik had een goed excuus! Ik had eergisteren een heel verhaal getypt over St. Patrick's Day, en toen klikte ik per ongeluk mijn internet uit waardoor ik alles kwijt was. Ik was te gefrustreerd om nog verder te gaan, dus ik ben de Vanity Fair gaan lezen waar een groot artikel over Game of Thrones in staat en ik ben gaan slapen. Dus dit is eigenlijk poging 2! 

We hadden op maandag de deadline voor rapportage 2, dus ik ben vorige week vooral heel veel achter de laptop bezig geweest. 's Avonds zocht ik wat afleiding door naar de sportende mannen te kijken, en op donderdag heb ik nog een interview gedaan. Mijn zaterdag begon al vroeg, om half 9 hadden de senioren training! Ik had eerst nog een meeting met Gráinne, de dame die alle foto's maakt voor St. Vincents. Ik had namelijk aangeboden om te helpen tijdens de parade op St. Patricks Day, en ze hadden mij al vrij snel tot fotografe gedoopt! Ik had een mooie Nikon gekregen van Gráinne om foto's mee te maken, dus ik was klaar voor de grote dag! Op zondag speelden de 'legendes' (de oudere mannen die niet meer speelden) een footballwedstrijd om de sfeer er goed in te krijgen. Alle Vincentsleden die uit het buitenland kwamen waren er ook, dus het was tegelijkertijd een soort reünie.

En toen was de grote dag aangebroken! In de ochtend heb ik de laatste hand gelegd aan de rapportage (waardoor ik de training voor het eerst miste.. ), en daarna was het tijd voor een lange dag vol plezier! Ik kreeg een geel hesje en ik heb maar direct zoveel mogelijk foto’s gemaakt van alle kinderen en de activiteiten. Iedereen had zich verkleed in blauw/witte kleding en de kinderen werden geschminkt. Het zag er echt heel erg leuk uit, en het was super druk! Na een uurtje was het tijd voor de parade! Voorop reed een brandweerauto die helemaal behangen was met de vlaggen van St. Vincents, en het was een hele lange stoet vol mensen met toeters, spandoeken en vlaggen. Ik heb de hele parade lang op en neer gerend om maar zoveel mogelijk foto’s te maken, ook van de achterhoede. Het was ontzettend leuk om te zien hoe enthousiast iedereen was en hoeveel mensen er langs de kant stonden te juichen. De sfeer zat er goed in! Er was een groot spandoek gemaakt met een schildering van Kevin Heffernan erop, heel mooi om te zien dat hij nog steeds zo belangrijk is voor Vincents (hij was één van de topspelers en ze noemen hem de ‘spirituele leider’ van de club).

Toen we in Croke Park aankwamen was de hurlingwedstrijd nog bezig, dus wij zochten maar vast ons plekje op. Dayo had een ticket voor me gekocht, precies in het midden van het veld, helemaal top dus! Hoewel de groep supporters van St. Vincents groot was, was de groep die Castlebar kwam aanmoedigen (de tegenstander) 3 keer zo groot! Oei.. gelukkig konden de supporters van Vincents harder schreeuwen.  Het was een hele spannende wedstrijd, zelfs ik stond op en neer te springen bij elk goal! Heel anders om zo’n grote wedstrijd live mee te maken, je gaat helemaal mee met de rest van het publiek. En blijkbaar breng ik nog steeds geluk, want Vincents heeft gewonnen! Kampioenen!

Dit gingen we vieren in de stamkroeg van Vincents, en daarna gingen we door naar het clubhuis. Ik heb eerst de camera in veiligheid gebracht, want het was gigantisch druk! Ik heb de hele avond rondgelopen en met veel verschillende mensen gekletst, maar na de ontdekking dat mijn Ipod verdwenen was ben ik maar naar huis gegaan Het was ook al vrij laat toen, dus ik was wel toe aan m’n bedje!

Op dinsdag heb ik de manager van het Dublin team mogen interviewen! Hele vriendelijke man, die best even tijd voor mij kon vrijmaken tijdens de training. Hij woont zelf in Clare, en hij reist dus een paar keer per week op en neer naar Dublin voor dit team! Wat een toewijding weer.

Gisteren ben ik naar het politiebureau gegaan om aangifte te doen van mijn Ipod, maar ik moet er nog een keertje heen met het formulier van de verzekering. Daarna heb ik als troost een ‘Super Duper Juice’ gehaald, een geweldig sapje vol gezonde dingen (zie foto), daar knapte ik helemaal van op! ’s Avonds hadden de senioren een wedstrijd, en deze hebben ze helaas verloren :( Het was weer een erg fysieke wedstrijd, er brak wel 3 keer een relletje uit op het veld. Bij de thee kreeg ik te horen dat het hoogst waarschijnlijk mijn fout was dat ze verloren hadden, omdat ik maandag niet bij de training was.. oeps  Blijkbaar staat mijn naam ook op de presentielijst!

Tijdens de feestelijkheden op St Patricks Day heeft één van de coaches nog aangeboden dat ik de komende weken bij zijn gezin mag logeren (gratiesch), hoe cool is dat? Maar ik heb er toch maar van afgezien.. het lijkt zo’n gedoe om alles weer in te moeten pakken en uitpakken en dan straks weer inpakken. En dit huis is op zich niet slecht, het is alleen het gezin dat wat saai is..  en het zou voor mij wat vreemd voelen om ergens te wonen zonder ervoor te betalen. Nu hoorde ik gisteren dat de vrouw van de coach een cake had gebakken omdat ze hoopte dat ik direct na de wedstrijd met al m’n spullen mee naar huis zou gaan.. dus nu voel ik me super schuldig dat ik haar ’s middags had gebeld om te zeggen dat ik toch bij m’n huidige gastgezin bleef!  Ik heb besloten om het deze week nog even aan te kijken hier, en als ik dan nog steeds welkom ben bij de coach + familie, dan ga ik daar wonen. Ik had het er gisteren over met een lid van Vincents, en hij zei dat ik ze alleen maar zou beledigen als ik ze wilde betalen, omdat ze mij nu zien als een vriend van de community en ik bij iedereen welkom was om te logeren.. ik weet niet zo goed wat ik er mee moet doen  in ieder geval heel fijn om te merken dat iedereen me heeft geaccepteerd ;) ik zal jullie op de hoogte houden van eventuele verhuisplannen!

Liefs!