To bicycle or not to bicycle..

Ik zal dit reisverhaal eens beginnen met een inleiding over hurling, want volgens mij beginnen mensen zich zorgen te maken dat ik niet aan mijn onderzoek toe kom ;) ik heb voor aanstaande donderdag een afspraak staan met een belangrijk contactpersoon, maar voor die tijd kan ik niet heel veel doen. Overdag zijn er geen activiteiten, omdat alle betrokkenen (spelers, coaches, vrijwilligers) allemaal gewoon een full-time baan hebben. Dit zorgt ervoor dat ik overdag niks kan uitvoeren op het gebied van sport of mijn onderzoek. Daar komt ook nog eens bij dat in de eerste week het weer zo slecht was dat veel trainingen en wedstrijden werden afgelast. Om mijn tijd dan toch nuttig te besteden ga ik zoveel mogelijk de omgeving verkennen, met als resultaat dat ik veel kan schrijven over lekkere eettentjes en goeie lunches ;) soms denk ik ook wel eens dat ik een heel ander onderzoeksonderwerp had moeten kiezen.. eten is toch echt een passie!  En voor iedereen die benieuwd is hoe mijn onderzoek straks gaat.. ik ook! Ik ben gisteren naar de hurlingtraining van het zoontje wezen kijken, en dat was echt heel leuk om te zien. Hurling ziet er uit als een leuke sport om te doen, een beetje rennen en meppen. Ook heb ik mijn nummer kunnen meegeven aan de coach van dit team, en hij zou best een interview met mij willen doen! Hij geeft echter geen training bij St. Vincents, de club waar ik onderzoek wil doen, maar alle beetjes extra sla ik niet af! Donderdag weet ik meer over de vervolgplannen voor mijn onderzoek! Nu voel ik me nog niet echt als antropoloog, meer als een toerist die iets te lang blijft hangen.

Verder kruipt de sleur er nu wel een beetje in hier.. doordat ik nog geen plannen kan maken voor overdag begint elke dag een beetje met hangen op m'n kamertje. Vervolgens loop ik weer ergens heen, en 's avonds zit ik meestal weer op m'n kamer. Voordeel hiervan is dat ik veel vet verbrand (jaja, dat hadden jullie niet gedacht hè met al die verhalen over eten!), maar het nadeel is dat het super saai is! De wittebroodsweek is voorbij. Het is nu belangrijk dat ik goeie contacten leg en meer mensen leer kennen, want de charme van Ierland neemt toch een beetje af als je elke dag in je eentje door nogal grauwe straten loopt 

Ik ben naar een fietsenwinkel gewandeld die een half uurtje van mijn huis af ligt. Daar aangekomen begint het weer hard te regenen, dus in plaats van de fietsenwinkel duik ik een koffietentje in. Genietend van een grote bakkes cappuccino raak ik aan de praat met de eigenaar van het zaakje  En wat blijkt, hij is ook de eigenaar van het tentje in Howth waar ik die geweldige chocomel heb gedronken! Wat een toeval. Hij liet me de live-camerabeelden zien, en samen hebben we gekletst over hoe hij dit koffietentje nog zou kunnen verbeteren. Hij bood ook aan om me te helpen met het vinden van een goedkope fiets, want volgens hem was de fietsenwinkel te duur. Het nadeel is dat alle goede tweedehandsfietsen te koop zijn in het verre zuiden van Dublin, maar de koffiebaas wil dan best even voor mij naar het zuiden rijden! Hoepa! Toch denk ik dat ik geen gebruik ga maken van dit aanbod, want fietsen in Ierland is bloedlink, en eigenlijk is alles ook wel op loopafstand te vinden

Na het eten had de familie de bijbelkring op bezoek, dus ik heb mij netjes koest gehouden op mijn kamertje 

Liefs!