Even de toerist uithangen!

Na lekker een beetje te hebben uitgeslapen ben ik weer naar Dublin gegaan, en dit keer had ik met Louise afgesproken om naar een Ethnic Food Market te gaan. Nadat we de markt hadden gevonden bleek die vrij klein te zijn, in een soort wijkcentrum. Het was er wel lekker warm, en het rook er lekker naar wierook en vreemde kruiden. Bij de meeste kraampjes verkochten ze eten (jummm), en er werden ook tasjes en allerlei prulletjes verkocht. Ik heb een hele mooie boekenlegger gekocht (zie de foto), en we zijn even gaan zitten voor een lunch. Die wisten ze wel te maken zeg! We hadden heerlijke scrambled eggs met avocado, tomaat en chilipepers (die ik er natuurlijk direct af gooide). Ook zat er een gesmolten kaas op de toast, en bij elkaar was dit een hele lekkere lunch! Verder hebben we ons ingehouden, hoewel dat wel even moeilijk ging bij de gebakkraam..

We hadden verwacht langer op de markt te zijn, dus daarna wisten we even niet meer wat we moesten doen. We besloten om te gaan kijken bij het ‘Lepregaun Museum’, een vreselijke toeristenattractie waar we stiekem wel nieuwsgierig naar waren (ook wel bekend van Geordie Shore.. )  Omdat we hier alleen in mochten als we meededen met een rondleiding hebben we dit maar overgeslagen, en na kort overleg zijn we naar het Guinness Warehouse gegaan! Dit was een veel beter plan! Degenen die hier al geweest zijn zullen wel weten waarom ;)  De tickets vonden we eerst wat duur, maar toen bleek dat we aan het eind van het museum een pint Guinness konden halen! Het was een heel erg informatief, en leuk museum, waar we onder andere de ‘smaaksensatie’ mochten meemaken. Hierbij werden we eerst naar een hele lichte kamer gebracht, om ons wakker te schudden en alert te maken. Hierna kregen we een superschattig minipintje Guinness, en toen moesten we doorlopen naar de volgende kamer. Deze was veel sfeervoller, en nadat we een instructie hadden gekregen mochten we onze eerste slok nemen. Diep inademen en ellenboog omhoog, zodat je een goeie slok krijgt (nippen doe je niet bij Guinness), vervolgens laat je het bier door je mond walsen zodat je de volledige smaakervaring krijgt. Hierna (of tijdens?) moet je weer uitademen! Lekker! Er werd ons uitgelegd dat dit bier 5 dagen oud (of jong) was, en daarom het meest verse glaasje Guinness was wat we ooit zullen drinken! Dit dacht ik al te proeven toen ik het bier door m’n mond liet walsen.. een echte fijnproever ben ik hè, haha. De afdeling met Guinness-reclame was ook erg leuk, zeker de nieuwe reclame waar dat leuke Nederlandse meisje op staat.. de verkoopcijfers van Guinness zullen de lucht in schieten! 

Na deze geweldig smaakervaring zijn we een pint Guinness gaan drinken in het café op de bovenste verdieping. Vanaf hier kun je over heel Dublin uitkijken, en dit was een heerlijke plek om even te zitten en te genieten van mijn eerste volle pint Guinness! Ik had nooit verwacht dat ik het lekker zou vinden, maar ik moet zeggen dat ik er nu wel van kan genieten! Dit is waarschijnlijk het inburgeringseffect ;) beneden heb ik nog snel een sleutelhanger gekocht, omdat ik de huissleutel een beetje kaal vond (en ik hem sowieso niet kwijt wil raken!). Ondertussen waren we weer aardig hongerig geworden, dus we zijn in een pub gaan eten. De burger was nogal groot (net als de plakken bacon), en een beetje droog, maar de fritekes waren excellent! 

Toen ik thuis kwam was de familie ‘the Voice of Ireland’ aan het kijken. Ik kijk dit programma in Nederland al niet, maar je hoeft al helemaal niet je tijd te verspillen aan de Ierse versie! Oei..

En ondertussen zit ik alweer een week in Ierland! Hoewel ik heel veel heb gedaan deze week, lijkt hij toch snel voorbij te zijn gegaan. Ik heb Guinness leren drinken, én ik drink elke avond een kop ‘regular’ thee (met een wolkje melk, I say). Volgende week gaat er meer vaart komen in het onderzoek (hoop ik), dus bereid je maar voor op veel sport-gerelateerd nieuws (en geklaag over de kou en de regen die je als supporter mee maakt)! 

Liefs!