Ps: I Howth You
5 februari 2014 - Dublin, Ierland
Na een beetje onrustig te hebben geslapen ben ik op m’n gemakje gaan ontbijten en douchen. Het gezin was zelf al vertrokken naar school en werk, en ze hadden de ontbijtspullen voor me klaargelegd, dus dat was heel fijn. Daarna heb ik even wat dingen voor het onderzoek opgeschreven. De wifi-verbinding in dit huis is erg slecht, en het werkt eigenlijk alleen als ik het wifi-apparaatje op mijn kamer heb, dus in de morgen kan ik daar even rustig gebruik van maken. Ik vind het wel heel vervelend, want nu moet ik elke keer om dat apparaatje vragen.. Ik zat te twijfelen of ik wel naar Howth zou gaan, want er waren waarschuwingen gegeven voor windvlagen van 70 km/u! Het gastgezin van Louise raadde haar zelfs af om het dorp waar ze verblijft (Bray) te verkennen! Ondanks het horrorweer ben ik toch maar gegaan, want ik had hier verder eigenlijk helemaal niks te doen. Ik heb de DART trein genomen, die vertrekt vlakbij het huis. Ik kon het station natuurlijk niet in één keer vinden, dus ik ben in een soort cirkelbeweging uiteindelijk bij het station aangekomen. Laten we het maar de toeristische route noemen, want ik heb wel een supermarkt gevonden!
Howth is een superklein vissersplaatsje, en de hele haven stond vol met boten omdat niemand de zee op wilde met dit weer Van te voren had ik al een leuk tentje opgezocht voor een kop warme chocomel, en die bleek direct naast het station te zitten. Ik ben dus maar eerst even over de haven gelopen, gelukkig bleek het met de wind wel mee te vallen. Ze hadden de pier helemaal afgesloten vanwege de hoge golven, en dat was ook wel nodig want die kwamen soms 3 meter boven de stoep uit. Er was één gekke vrouw en die bleef staan om een foto te maken van de golven en die werd elke keer vol geraakt door zo’n golf. Helemaal doorweekt! Ik vond het na al die golven wel tijd voor wat warme chocomel. Onderweg kwam ik nog een memorycard tegen, die ik heel netjes wilde afleveren bij de VVV, maar die bestaat niet. Ik heb hem maar bij het station achtergelaten, dus de goede daad van de dag was al verricht!
Ik ben bij de ‘Dog House Blues Tea Room’ gaan zitten, een heel gezellig restaurantje met een man achter de bar die veel weg heeft van een kortharige piraat. De warme chocolademelk is geweldig! Een grote beker mét marshmellows, én slagroom, én cacao (en is dat rum of is dat de invloed van de piratenbarman?). De ‘honey baked ham/cheddar/whole grain mustard panini’ is heerlijk, en het is lekker om gewoon even ergens te zitten met mijn ereader en lekkere muziek op de achtergrond. Ik ben de enige niet-Ier in de ruimte, maar het is natuurlijk ook niet de tijd of het weer voor toeristen. Bij het afrekenen vraag ik naar de GAA club, en het blijkt niet zo ver weg te liggen van het station. Wel wordt ik gewaarschuwd voor de steile weg..
Dapper begin ik aan mijn tocht, en de waarschuwing was niet onnodig. Man man man, wat een weg. Halverwege ben ik maar even op een bankje gaan zitten, gelukkig kun je dan ook wel mooi de zee zien, haha. Er wordt in Ierland niks duidelijk aangegeven, dus het is maar een gok of ik de goede route neem. Uiteindelijk vind ik wel iets wat volgens mij het hurlingveld is, maar het is zo klein dat ik twijfel of dit alles is. Het is compleet uitgestorven en de rolluiken van de kleine kantine zitten dicht. Het is wel de top van het eiland, dus ik ga maar weer terug naar beneden en besluit toch nog even te kijken of de pier al begaanbaar is. Die was nog steeds afgesloten, maar ik zag er wel mensen op lopen, dus dan doe je maar net als de locals en klim je onder het veiligheidskoord door ;) Heel ver kun je niet lopen omdat de golven over de pier heel slaan, maar het uitzicht is wel heel mooi! Ik heb een filmpje gemaakt van de zee, maar ik keek net de andere kant op toen er rechts een grote golf omhoog spatte (hehe)
Vanavond geef ik het gastgezin een beetje ruimte voor familytime (en dit is maar goed ook want ik hoor ze nu katholieke liederen zingen). Het is wel lastig omdat je eigenlijk ’s avonds nooit iets leuks te doen heb, en je ook niet elke keer met het gastgezin in de woonkamer kunt zitten. En dan dat hele gedoe met elke keer om wifi vragen.. hmm. Het is weer even wennen om op een kamer te wonen, haha. Ik heb veel zin in eind februari, wanneer mijn ouders en oom en tante langs komen en ik gewoon ’s avonds gezellig kan doen met mensen die me er graag elke avond bij willen hebben ;)
Ik weet nog niet zo goed wat ik morgen ga doen, misschien toch even Dublin in om daar naar een tweedehandsfiets te zoeken. Vrijdagavond ga ik naar de training van het zoontje, en dan ontmoet ik ook enkele mensen die bij St. Vincents actief zijn. Op die manier kan ik goed bepalen of ik in Howth of bij St. Vincents mijn onderzoek ga uitvoeren.
Nou, ik ga toch maar even de wifispot halen, dan kan dit meesterwerk (hehe) weer online! Bedankt voor alle reacties
Liefs!
[met dank aan Robin Aanstoot voor de titel, hihi]
Leuke verhalen zeg! Als 'halve' - Ier kan ik natuurlijk niet achterblijven met een reactie ;-) Veel dingen zijn herkenbaar, zoals het heerlijke weer en de leuke cafétjes. Als je de kans krijgt zou ik een treinreis naar het westen (Galway) wagen. Heel veel plezier daar nog en succes met je onderzoek. X Tara
Ik maakte mij al zorgen over het stormachtige weer in Ierland en dan ga jij gewoon gezellig naar de kust! Dapper en weer een leuk avontuur voor jou. Kan niet wachten om ook naar die piraat te gaan voor zijn panini én chocomelk! Je bent flink ondernemend moet ik zeggen en past je al goed aan. Jammer van de slechte wifi, dat zou toch beter kunnen. Maar gewoon elke keer om het apparaatje vragen hoor, want internet is toch wel een life-line voor jou persoonlijk en natuurlijk voor je hele onderzoek. Fijn dat je vanaf vrijdag ook daar mee kunt starten en ik ben reuze benieuwd naar je eerste indrukken van hurling. Succes met het zoeken naar een fiets, misschien is een mountainbike wel iets als ik je verhalen zo hoor en met al die wind.
Dikke kus en tot horens/mails! papa
En ik maar denken dat we wind tegen hadden vandaag! Wat een verschil met Howth! Ik ben blij dat je niet bent weggewaaid, de Ierse zee in.Kunnen wij dat filmpje ook zien? En dat hurlingveldje is wel lachen ,toch niet echt Olympisch :) Misschien kom je toch nog bij St. Vincent o.i.d. uit. Er moeten tenslotte wel spelers zijn om je interviewtalenten op los te laten. Ik ben heel benieuwd hoe je eerste echte contact met de sport zal zijn. Hoe fanatiek het eraan toe gaat. Ga je mee als de 3e helft gespeeld wordt in de kantine? Dan kun je gelijk horen hoe men denkt over de Hurlingclub van Howth.
Ik snap wel dat het lastig voor je is dat internet niet zo gemakkelijk beschikbaar is. Maar ik vind ook, net als papa, dat je er veel om moet vragen. Tenslotte weten ze dat je een student bent en dus internet nodig hebt. Daar houden ze vast rekening mee. En wat je ook kunt doen, ideetje van Robin, is om een gezellige pub op te zoeken met gratis wifi en daar lekker te gaan zitten. ( nog meer lekkere chocomel!) Of bij een Coffee Company of zo. Of in de universiteitsbieb, daar zitten tenslotte altijd studenten. Kun je nagaan hoe de antropologen zich vroeger moesten behelpen. Alle verslagen op papier met een stompje potlood bij kaarslicht en opsturen met de boot eens per half jaar.
Culinair gezien zit je geloof ik wel goed, met lekkere panini's en marshmallows. Misschien is dat iets om een master aan te wijden! Je beschrijvingen zijn dusdanig dat mijn streven om te gaan lijnen in het gedrang komt!
Rosanne, ik geniet erg van je geweldige blog, zou graag als webcammetje over je schouder meekijken.
Misschien kunnen we binnenkort een spelletje Yatsee doen via ooVoo? SMS maar als je er zin in hebt en het wifikastje beschikbaar is. Dan zullen we eens kijken of het lukt.
Liefs en dikke kus Rosanne!
Wat weer een leuk verhaal! Klopt dus wat we al hadden gehoord op het journaal: heel slecht weer in Ierland. Maar misschien is het daar wel heel gewoon. Het zal wel heel erg wennen zijn om op kamers te zijn, maar dan bij mensen thuis. Je moet wel om het WiFi kastje vragen hoor, want dan heb je tenminste nog even wat contact met de buitenwereld. Goed idee van Robin om gezellig naar een Pub te gaan. Ik krijg ook helemaal zin in die chocomelk met marshmallow en slagroom. Daar kunnen we mooi heen eind februari. En ik ben ook heel benieuwd naar de hurling sport. Ik heb even gekeken op Google, maar dat zijn enorme scheppen waar ze mee werken! Het komend weekend gaan we naar Henk en Lien en willen we ook even naar Robin om zijn kamer te bekijken (ik weet niet of dit uitkomt voor hem, anders maar een andere keer). Zitdag gaan we eerst nog rennen, want oom Klaas is aan het trainen voor een halve marathon en ik loop dan lekker mee, krijg ik mijn beweging ook weer en kan ik daarna weer lekker eten. Dat zit altijd wel goed bij Henk en Lien! Nou lieverd, hou je haaks en we genieten heel erg van je weblog.
Liefs, tante Sandra
Het lijkt me heerlijk om zo bij dat haventje te lopen met die wind maar ben blij dat je via de mail kunt laten weten dat je weer in het huis zit
....en lekker blijven vragen om het wifi
apparaat want voor jou fijn en voor ons ook. Succes met je hurling avontuur en ik hoop dat je er heel veel plezier aan beleefd en een
geweldig verslag kunt maken. We leven allemaal erg mee en ik begrijp dat je het heerlijk vindt om de mensen om je heen te hebben bij wie je je zo vertrouwd voelt. Veel liefs tante Karin
Wat onwijs leuk om je verslagen te lezen! moest echt heel hard lachen om het 'man o man ik ben even op een bankje gaan zitten' stuk hahha! Maar gastgezin klinkt aan de ene kant onwijs lief, maar aan de andere kant ook een beetje lastig om mee om te gaan inderdaad.. Maar wel echt leuk dat je familie langskomt! En eind februari is niet zo ver meer! =)
Voel je je ook al een beetje antropoloog na deze eerste week? Ik heb echt nog totaal niet het gevoel dat ik met onderzoek bezig ben eigenlijk!