Volle agenda!

Week drie alweer! Omdat we gisteren onze eerste rapportage moesten inleveren, heb ik de hele dag achter de laptop gewerkt. Gelukkig kon ik 's avonds weer naar het clubhuis om de mannen te zien opdrukken enzo, haha  dat is toch wel een goeie manier om te ontspannen na een dag hard werken. Ik begin al goed zicht te krijgen op alle skills die je nodig hebt, want ik pikte zo degene eruit die nieuw in de groep was, haha. Ik heb online even onderzoek gedaan naar data voor wedstrijden, en er staat nu eindelijk wat op de planning! Vandaag ga ik naar een hurlingmatch tussen twee universiteiten, en 's avonds ga ik naar een Gaelic footballtraining om de man die ik als eerste had gesproken in real life te ontmoeten. Eigenlijk heeft hij niet veel met hurling te maken, maar hij heeft me wel geïntroduceerd aan de goeie contactpersonen en ik vind het wel zo netjes om hem dan zelf ook te ontmoeten (zeker omdat ik de vorige keer niet kwam opdagen bij zijn training.. ). Aankomend weekend speelt 'mijn' team een belangrijke wedstrijd in het noorden van Ierland, in Ballycastle (vlakbij Bushmills, van de whiskey). Dat is echt helemaal in het topje van Noord-Ierland, en.. ik mag mee! Yeah! De coach gaat regelen dat er een plekje in één van de auto's is voor me, woopwoop! En op 2 maart moet 'mijn' team tegen een topteam spelen op het terrein van St. Vincents zelf, dus dan kan mijn familie ook eens zien wat ik doe! Superleuk! 

Vanochtend kreeg ik een pakketje door de bus van Nienke! Een lieve kaart met als cadeautje een kleine reis(t)boeddha: een klein boeddha beeldje waar een rijstkorrel in zit. Mocht je tijdens je reis zonder voedsel komen te zitten dan plant je de rijstkorrel in de grond en het rijstplantje zorgt voor eten (jaja). Gelukkig heb ik een constante aanvoer van aardappelen hier, dus ik hoop de rijstkorrel niet nodig te hebben! Heel erg lief Nienk, bedankt!  

Omdat er nu wat meer te doen is, begin ik een beetje mijn draai te vinden. De hele dag niet weten wat je kunt doen is echt heel erg saai. Ik heb het gevoel alsof de coaches van het seniorenteam (dat zijn dus geen oude knarren, maar mannen tussen 18 en ongeveer 40 jaar oud, haha) mij een beetje geadopteerd hebben, hihi. Ze vinden het leuk om me bij de trainingen te hebben, ze beantwoorden graag mijn vragen en ze letten de hele tijd op of er iets gebeurd wat interessant is voor mij. Toen ik gisteren bij de training kwam had de coach een krantenartikel voor me meegenomen over een hele bekende hurlingcoach, en hij had de relevante quotes al voor me gemarkeerd. Super lief, en het bleek dat een andere coach het artikel ook voor me opzij had gelegd, haha. Ik zit dus wel op een goeie plek bij dat team! Komende week wil ik mijn aandacht ook gaan richten op andere teams, en hopelijk kan ik ook een camogietraining zien (of zelfs meedoen, ieeeh).

Liefs